Bellek, bilgisayar sistemindeki dahili depolama alanlarıdır. Bellek terimi, yongalar biçiminde gelen veri depolamayı tanımlar ve depolama sözcüğü, bantlarda veya disklerde bulunan bellek için kullanılır. Dahası, bellek terimi genellikle fiziksel bellek için bir kısaltma olarak kullanılır ve bu, verileri tutabilen gerçek yongaları ifade eder. Bazı bilgisayarlar, fiziksel belleği bir sabit diske genişleten sanal bellek de kullanır.
Her bilgisayar, genellikle ana bellek veya RAM olarak adlandırılan belirli miktarda fiziksel bellek ile birlikte gelir. Ana belleği, her biri tek bir bayt bilgi tutabilen kutular dizisi olarak düşünebilirsiniz. Bu nedenle 1 megabayt belleğe sahip bir bilgisayar yaklaşık 1 milyon bayt (veya karakter) bilgi tutabilir.
Birkaç farklı bellek türü vardır:
RAM (rasgele erişim belleği): Bu, ana hafıza ile aynıdır. Kendi başına kullanıldığında RAM terimi, okuma ve yazma belleğini ifade eder; yani hem RAM'e veri yazabilir hem de RAM'den veri okuyabilirsiniz. Bu, yalnızca verileri okumanıza izin veren ROM'un tersidir. Çoğu RAM uçucudur, bu da içeriğini korumak için sabit bir elektrik akışı gerektirdiği anlamına gelir. Güç kapanır kapanmaz, RAM'de bulunan veriler kaybolur.
ROM (salt okunur bellek): Bilgisayarlar hemen hemen her zaman, bilgisayarı başlatmak için talimatlar içeren az miktarda salt okunur bellek içerir. RAM'den farklı olarak, ROM'a yazılamaz.
PROM (programlanabilir salt okunur bellek): PROM, üzerine bir program kaydedebileceğiniz bir bellek yongasıdır. Ancak PROM kullanıldıktan sonra, onu silip başka bir şeyi saklamak için kullanamazsınız. ROM'lar gibi, PROM'lar da uçucu değildir.
EPROM (silinebilir programlanabilir salt okunur bellek): EPROM, ultraviyole ışığa maruz bırakılarak silinebilen özel bir PROM türüdür.
EEPROM (elektriksel olarak silinebilir programlanabilir salt okunur bellek): EEPROM, elektrik yüküne maruz bırakılarak silinebilen özel bir PROM türüdür.
Extensions99'nın Hızlı Başvuru bölümündeki "Yavaş Çalışan Bir Bilgisayarı Düzeltmek İçin İpuçları" kısmına bakın.
