Homomorfik şifreleme, veri hala şifrelenmiş haldeyken kullanılan veriler üzerinde hesaplamaların yapılmasına izin verir. Sağlık hizmetleri gibi yüksek düzeyde düzenlenmiş sektörlerde, bu verilerin gizlilik endişeleri oluşturabileceği durumlarda hassas verilerin işlenmesi için özellikle yararlıdır.
Homomorfik, bir öğe veya set üzerindeki hesaplamanın bu verinin doğasını koruduğu cebirsel terim olan homomorfizmden gelir: değişmez ve cebirsel olarak işlendiği için aynı sonuca sahip olur. Homomorfik şifreleme ilk olarak 1970'lerde başlatıldı, ancak hala uygulamanın ilk aşamalarında. Birden fazla türde homomorfik şifreleme vardır, ancak tamamen homomorfik şifreleme en kapsamlı çözümdür.
Daha iyi şifreleme gerektiren kullanımda olan hassas verilere örnekler arasında iletişim yazılımı ve belge işbirliği, kullanıcı hesapları ve bulut ortamlarında işlenen veriler yer alır. Tipik olarak, kullanımda olan verilerin, birden çok kez değilse de en az bir kez işlenmek üzere şifresinin çözülmesi gerekir. Bu, kötü niyetli müdahaleye karşı çok daha duyarlı hale getirir. Yetenekli bilgisayar korsanları, örneğin şifresinin çözüldüğü ve işlendiği kısa pencere sırasında banka giriş bilgilerini çalabilir. Homomorfik şifreleme, bilgilerin tüm süreç boyunca şifrelenmesini sağlayarak bu olasılığı ortadan kaldırır. Verilerin, şifresi çözülürken işlenmiş gibi bitmesi için cebirsel algoritmalar kullanır. Kafes tabanlı kriptografi, homomorfik şifreleme için daha iyi bilinen yöntemlerden biridir; bilgileri şifrelemek için kafesleri (karmaşık matematiksel denklemler) kullanır.
Verileri korumadaki kullanışlılığına rağmen, homomorfik şifreleme henüz yaygın olarak kullanılmamaktadır. Cebirsel süreçler önemli miktarda hesaplama enerjisi aldığından, homomorfik şifreleme çoğu büyük işletmenin düzenli olarak uygulaması için çok yavaştır. Veri güvenliği için umut verici bir yöntem olsa da, hala nispeten yenidir ve şirketlerin onu verimli bir şekilde kullanabilmesi için daha fazla araştırma ve geliştirme gerektirecektir.