Bir süredir Linux kullanıyorsanız ve özellikle Linux komut satırına aşina olmaya başladıysanız, BASH'in bir Linux kabuğu olduğunu bileceksiniz.
BASH, Bourne Again Shell'in kısaltmasıdır. Csh, zsh, dash ve korn dahil olmak üzere birçok farklı kabuk vardır.
Kabuk, bir kullanıcı için komutları kabul edebilen ve bunları bir dosya sisteminde gezinme, programları çalıştırma ve cihazlarla etkileşim kurma gibi işlemleri gerçekleştirmek için çalıştırabilen bir yorumlayıcıdır.
Debian'ın kendisi, Ubuntu ve Linux Mint gibi birçok Debian tabanlı Linux dağıtımı, BASH yerine DASH'ı kabuk olarak kullanır. DASH, Debian Almquist Shell'in kısaltmasıdır. DASH kabuğu BASH'a çok benzer, ancak BASH kabuğundan çok daha küçüktür.
BASH veya DASH kullanıp kullanmadığınızdan bağımsız olarak .bashrc adında bir dosyanız olacaktır. Aslında, birden çok .bashrc dosyanız olacaktır.
Bir terminal penceresi açın ve aşağıdaki komutu yazın:
find / -name .bashrc
Bu komutu çalıştırdığınızda, döndürülen üç sonuç vardır:
- /etc/skel/.bashrc
- /home/gary/.bashrc
- /root/.bashrc
/Etc/skel/.bashrc dosyası, bir sistemde oluşturulan tüm yeni kullanıcıların ana klasörüne kopyalanır.
/Home/gary/.bashrc, kullanıcı gary bir kabuğu her açtığında ve kök dosya her kabuk açtığında kullanılan dosyadır.
.Bashrc Dosyası Nedir?
.Bashrc dosyası, bir kullanıcı her yeni kabuk açtığında çalıştırılan bir kabuk betiğidir.
Örneğin, bir terminal penceresi açın ve aşağıdaki komutu girin:
kaynak ~ / .bashrc
Herhangi bir şey görüntülendi mi? .Bashrc dosyanıza bağlı olarak, belki de olmayabilir. Bash kabuğunu her başlattığınızda, .bashrc komut dosyası otomatik olarak çalıştırılır. Bu, yeni bir terminal açmak, kabuğu manuel olarak çalıştırmak veya az önce yaptığınız gibi .bashrc'yi manuel olarak yeniden yüklemek olabilir.
.Bashrc dosyası, bir kabuğu her açtığınızda çalıştırmak istediğiniz komutları çalıştırmak için iyi bir yerdir.
Örnek olarak .bashrc dosyasını nano kullanarak aşağıdaki gibi açın:
nano ~ / .bashrc
Dosyanın sonunda aşağıdaki komutu girin:
echo Merhaba $ USER
Dosyayı şu tuşa basarak kaydedin: CTRL ve O ve ardından nano'dan çıkın CTRL ve X.
Terminal penceresinde aşağıdaki komutu çalıştırın:
kaynak ~ / .bashrc
Oturum açtığınız kullanıcı adıyla birlikte "Merhaba" kelimesi görüntülenmelidir.
.Bashrc dosyasını dilediğiniz her şeyi yapmak için kullanabilirsiniz. Yaygın bir örnek neofetch'tir. Neofetch, önemli sistem bilgilerini görüntüler. Birçok kişi bunu terminal giriş mesajı olarak kullanmayı sever. Denemek istiyorsanız, sisteminize neofetch'i kurarak başlayın.
sudo apt yüklemek neofetch
Ardından, .bashrc dosyanızdaki Neofetch'i çağıran bir satıra ekleyin.
neofetch
Son olarak, Bash'i terminal pencerenizde yeniden yükleyin.
kaynak ~ / .bashrc
Yalnızca dağıtım bilgilerinizle birlikte aşağıdaki resim gibi bir şey görmelisiniz.
Takma Adların Kullanımı
.Bashrc dosyası, yaygın olarak kullanılan komutların takma adlarını ayarlamak için kullanılır, böylece uzun komutları hatırlamak zorunda kalmazsınız.
Bazı insanlar, kendi özel .bashrc dosyanızın bulunmadığı bir makineye yerleştirildiğinde gerçek komutu nasıl kullanacağınızı unutabileceğiniz için bunu kötü bir şey olarak görür.
Ancak gerçek şu ki, tüm komutlara çevrimiçi olarak ve man sayfalarında kolayca erişilebilir, bu nedenle takma adlar eklemek olumsuzdan ziyade olumludur.
Ubuntu veya Mint gibi bir dağıtımdaki varsayılan .bashrc dosyasına bakarsanız, bazı takma adların önceden kurulmuş olduğunu göreceksiniz.
Örneğin:
takma ad listall = 'ls -alF'
Ls komutu, dosya sistemindeki dosyaları ve dizinleri listelemek için kullanılır.
-AlF, başında nokta bulunan gizli dosyalar dahil tüm dosyaları gösteren bir dosya listesi göreceğiniz anlamına gelir. Dosya listesi yazarın adını içerecek ve her dosya türü sınıflandırılacaktır.
Her şeyi farklı bir biçimde listeleyen başka bir tane de oluşturabilirsiniz:
takma ad listcols = 'ls -A -CF'
-A anahtarı, tüm dosyaları ve dizinleri listeler, ancak .. dosyasını atlar.
Son olarak -CF, girdileri sınıflandırmalarıyla birlikte sütuna göre listeler.
Şimdi, istediğiniz zaman bu komutlardan herhangi birini doğrudan bir terminale girebilirsiniz:
hepsini listele
Kendinizi düzenli olarak bir komut çalıştırırken bulursanız ve bu nispeten uzun bir komutsa, .bashrc dosyasına kendi takma adınızı eklemeye değer olabilir.
Takma adın biçimi aşağıdaki gibidir:
takma ad <takma ad> = '<tam komut>'
Temel olarak, alias komutunu belirtir ve ardından diğer ada bir ad verirsiniz. Ardından, eşittir işaretinden sonra çalıştırmak istediğiniz komutu belirtirsiniz.
Örneğin:
takma ad yukarı = 'cd ..'
Yukarıdaki komut, sadece yukarı girerek bir dizine gitmenizi sağlar.
Özet
.Bashrc dosyası çok güçlü bir araçtır ve Linux kabuğunuzu özelleştirmenin harika bir yoludur. Doğru şekilde kullanıldığında üretkenliğinizi on kat artıracaksınız.