Paketleme gecikmesi olarak da bilinen iletim gecikmesi, bir veri paketinin giden bağlantıya iletilmesi için geçen süredir. Gecikme, paketin boyutuna ve giden bağlantının kapasitesine göre belirlenir. Bu, mesajların gönderilmeden önce paketlere bölündüğü paket anahtarlamaya dayalı ağlarla ilgilidir. İletim gecikmesi, paket uzunluğunun bir fonksiyonudur ve iki düğüm arasındaki mesafeyle ilgisi yoktur.
İletim gecikme nedenleri
İletim gecikmesi, aşağıdakiler dahil birçok faktöre bağlı olabilir:
- Aktif oturum sayısı: Paket anahtarlamayla, fiziksel katman paketleri İlk Giren İlk Çıkar (FIFO) sırasına göre işler. Bu nedenle, birkaç aktif seans varsa, gecikme önemli hale gelebilir. İşletim sistemi (OS), multimedya trafiğini desteklemek için gerçek zamanlı programlama algoritmalarını desteklemiyorsa, daha da önemli hale gelir.
- Bağlantının iletim kapasitesi: Aktarım kapasitesindeki artış, aktarım gecikmesini azaltır. 10 Mbps ethernet'i 100 Mbps Ethernet'e yükseltmek, iletim gecikmesini 10 kat azaltacaktır.
- Orta derece erişim kontrolü (MAC) erişim gecikmesi: Aktarım bağlantısı paylaşılıyorsa, bağlantıya erişmek için bir MAC protokolü kullanılmalıdır. MAC katmanı, veri paketlerinin paylaşılan bir kanal üzerinden bir Ağ Arabirim Kartına ve bir Ağ Arabirim Kartından diğerine taşınmasından sorumludur. MAC protokolünün seçimi, gecikmeyi etkilemede büyük rol oynar.
- İşletim sisteminde bağlam anahtarı: Bir paket göndermek veya almak, işletim sisteminde sınırlı bir süre alan bir bağlam anahtarı içerir. Bu nedenle, bir bilgisayarın paketleri iletebileceği teorik bir maksimum vardır. 10 Mbps LAN için bu gecikme önemsiz görünecektir. Ancak bir gigabit ağı için gecikme önemli hale gelir.
İletim gecikme formülü
İletim gecikmesi aşağıdaki formülde verilmiştir:
TD = Sol / Sağ
- TD, İletim Gecikmesidir
- L, veri paketinin uzunluğudur
- R, bit hızıdır (Saniyedeki bit sayısı)